Гарчиггүй бичлэг

5 сарын 18, 2007

за нэг мэдсэн энэ 7 хоног дуусчихлаа. өнөөдөр ажил дээрээ аймар даарсан, юм хийгээд суугаад байсан чинь аймар даарсан. тэгээд гадаа гарсан чинь аймар халууцсан.

за ямар ч байсан энэ 7 хоногт эхэндээ тиймхэн байсан боловч сүүлдээ дасан зохицоод гайгүй боллоо. эрх baby гийн шинэ пасспортыг 1 дэхьд авна. ажил ч дажгүй амжсан, өөртөө бас жаахан цаг гаргасан, маргааш girlfriend тэйгээ уулзана. бас жаахан ч гэсэн сэтгэл санаа гайгүй болсон. Ерөнхийдөө дажгүй л өнгөрлөө. /дажгүй гэчихжээ бас J /

 шинэ 7 хоногийг илүү дажгүй өнгөрүүлэх юмсан, гэхдээ дараагийн 7 хоногт маш их ажил төлөвлөсөн. ямар ч байсан амжуулах ёстой болохоор гүрийнэ байх даа. хэхэ.

өө нээрээ бас утас авсан, хуучин шиг минь биш боловч дажгүй ээ. гэхдээ багтаамжаараа хуучин утасыг  минь гүйцэхгүй болохоор тиймхэн санагдаж байсан ч бас л дассан. хэхэ.

харин эрх baby маань бие нь өвдөөд л. өөрийнхөө хөлний шархыг хараад аймар айгаад уйлсан. нурууныхаа шархыг харвал бүүр яах байсан юм болоо? бүүр илүү айх байсан байх даа. даанч харж чадахгүй  нь их юм. толгой нь өвдөөд, хөлний шарх нь бас аймар өвдөөд л.

миний эрх baby  хэзээ өвдөхгүй болох болоо? удахгүй birthday нь болно. өөрөө тэрнээс өмнө шарх нь зүгээр болох болов уу гээд л надаас асуугаад байсан. би үгүй гэж хэлж чадаагүй л дээ. гайгүй болох байхаа гээд л санааг нь тайвшуурлаад өнгөрсөн. бас дээрээс нь чи хоолоо сайн идээд дандаа сайхан гоё юм бодож байвал хурдан зүгээр болно ш дээ гэж нэмж хэлэхгүй байж чадаагүй. ийм л үгээр түүнийг тайтгаруулах юм даа.